"Let out, be proud, love yourself!"

                          “Marriage should be between a spouse and a spouse, not a gender and a gender.” 
                                                                                                                                              ― Hendrik Hertzberg

"Sustainable resources for better future"

"Wikang Filipino sa daang matuwid"

Wikang Filipino biyaya ng kalikasan
Kaloob ng langit gabay ng karamihan,

Dulot nito'y lakas at kahinaan
Marapat lamang na gamitin sa kabutihan.

Po at Opo ang gamit ko,
Iyan ang turo ng ama't ina ko
Halaw sa alfabetong Filipino
Sagisag ng pagiging makatao.

Wika'y instrumento ng komunikasyon,
Tulay sa pagtamo ng mayamang edukasyon
Sangkap ng bansang matibay ang pundasyon,
Lumipas man ang mahabang panahon.

Kapayapaa'y makakamit
Kung sariling wika ang parating sambit,
Buka ng bibig, galaw ng mga labi'y kadikit;
Mababanaag luwalhati ng langit!

Paano ba ang maging makabansa,
Sapat na nga ba pagmamahal sa wika?
Wika natin ay isadiwa at huwag itatwa
Nang hindi matulad sa malansang isda.

Wikang Filipino sa daang matuwid
Tulad ng lubid huwag hayaang mapatid,
Kamay sa dibdib, mata sa himpapawid
Halaga ng wika atin nang ipabatid!

"Katialis"

Malawakang baha sa siyudad. Malaputik na tubig mula sa ilog. Santambak na mga basura at umaalingasaw na daing ng mga tao.

Kamut nang kamot, ultimo sulok panay ang kalikot.

Nagdaan na sa palengke ngunit bakit walang makita? Hindi naman ito sintomas ng kagat ng daga.
Makati, mapula at nakakairita! ganyan pala pag may alipunga!

Daliri'y ginamit maging ang tutpik.

"Kati alis, kati alis!" sambit ng bata sa aking tabi.

Ang alam ko, sa butika iyon nabibili!:))

"Ang Buwan at Ako"

Malalamig na tagpo sa hatinggabing napagsakluban ng dilim ang aking mga panaginip. Tanging ilaw ng gasera ang nagsilbing tanod ko sa bawat pag-idlip. Ang kumot kong hapit na hapit ang nagbigay ng kakaibang init sa nanlalamig kong mga binti.

Nang ako ay nagising, dalidali akong bumangon. Nag-isip at tumingin sa itaas ng kalawakan.

Malalalim na buntong hininga ang aking pinakawalan kasabay niyon ang pagwika ng "Nakalulungkot isiping ako'y nag-iisa na lamang. heto nga't tahimik ngunit parang may kulang."

May kung anong liwanag ang humaplos sa aking buong katawan. Kasabay niyon ang malamyos na tinig na galing sa kung saan man.

"Tumingin ka sa kalangitan, ako ang Buwan, ang iyong kaibigan. at matagal na kitang pinagmamasdan kasama ng mga bituing nagkikislapan."

"Nakapagsasalita ang Buwan?" bulong ko sa aking isipan.

"Nakapagsasalita ka nga bang tunay?" tanong ko sa Buwan.

"Ako'y tunay sa iyong isipan." malalim nitong tinuran.

"Dinig ko mula rito ang iyong mga karaingan. Tibok ng iyong puso ay puno ng kabiguan." pagpapatu;loy nito.

"Tama ka kaibigan." ganting tugon ko naman.

"Nabubuhay akong lunod sa kabiguan. sinubukang lumaban ngunit laging talunan." malungkot kong paglalahad.

Muli itong nagsalita, "Ang buhay ay nababalot ng mga pagsubok. Hindi ka isang talunan!" madiin at maawtoridad nitong tinig.

"Hindi ka isang talunan dahil sinubukan mong lumaban. Ang mga taong talunan ay yaong mga taong takot sa kabiguan. mga taong duwag sa simula pa lamang! Ito ang iyong pakatandaan, ang tagumpay ay hindi nakakamit nang mabilisan, ito'y pinagpapawisan. Sa buhay hindi mahalaga kung ilang beses ka mang madapa at mabuwal, kundi kung ilang beses kang bumangon buhat sa iyong pagkakadapa at kung paano ka lumaban sa hamon ng buhay!"

"Salamat kaibigan." tanging sambit ko sa Buwan.

"Halika at bumangon ka!" utos sa akin ng Buwan.

"Halika't harapin ang mga pagsubok at bumangon ka sa matagal mo nang pagkakalugmok!"

Saglit na dumaan ang nakabibinging katahimikan. tanging mga huni ng insekto ang namayani sa kapaligiran. Malakas na hampas ng hangin buhat sa talahiban. At tunog na likha ng mga punong nagsasayawan.

Nang gabing iyon ay nakatagpop ako ng isang kaibigan, ng isang karamay.

Sunod sunod na tapik ang aking naramdaman. Alam kong mula iyon sa sa malapad at tila papel de lihang kamay ni itay.

"Anak, bumangon ka na, pasikat na ang araw!"

Bigla akong napamulagat dulot ng buo at matigas na tinig ng aking itay. Saglit akong nag-isip at tila naguluhan.

"Bilisan mo anak, anihan na ng palay." ang wika ni itay.

"Nariyan na Po." magalang na sagot ko naman.

Muli akong napaisip, "Nakapagtataka. . . panaginip lang pala." mahina kong turan.

Nang gabing iyon mga aral at kabiguan ang naging tanglaw ko sa kalangitan. Mga aral na sa bawat gabing puno ng pighati, may liwanag na sa akin ay kukubli. . . ang liwanag ng Buwan!